Wie ich mal ….

Heute haben wir uns fest vorgenommen einen Tag Pause zu machen.
Das einzige was uns bevorsteht ist ein Umzug.
Bonny hat ein wenig im Internet gespielt und weil sie ja so ein Sparfuchs  ist, hat die Thailänderin mal eben ein neues, etwas günstigeres Hotel für uns gebucht.
Gegen 11 Uhr verlassen wir also unsere Unterkunft und laufen die knapp 1,5 Kilometer bis wir unser neues Hotel mit dem viel versprechenden Namen „Boss & Benz“ erreichen.

Das Zimmer, das wir hier bekommen ist soweit ganz OK und der Owner des Hotels ist einfach super nett.
Passt alles soweit.

Weil so gar nichts machen auch irgendwie langweilig ist, gehen wir dann doch noch mal in die Stadt, wie ich finde bis auf den wirklich schönen Tempel, netten Märkten und ein paar ungewöhnlichen Ampeln nicht all so viel zu bieten hat.

Am Fluß machen wir eine kleine Rast und werden natürlich sofort von einem Typen angesprochen, der uns eine Bootsfahrt aufschwatzen möchte.
Wir wimmeln ihn ab und gehen ein Stückchen weiter, da kommt auch schon der Nächste mit seiner Bootsfahrt.
Weil der Man ganz ok zu sein Schein hören wir uns erstmal an, was er zu sagen hat und bevor der Tag droht zu langweilig zu werden, willigen wir zu einer ein stündigen Fahrt auf dem Fluß ein.
400 Bath kostet der Spaß.
Zu erst schippern wir zu einem von 2 markanten Felsen.
Hier gibt es endlich wieder eine Höhle zu bestaunen.
Eigentlich hat uns unser Bootsmann nur 20 Minuten Zeit gegeben aber weil es hier doch etwas mehr zu entdecken gibt, überziehen wir die Zeit ein wenig.

Dann geht es weiter durch schmale Wasserwege zwischen Mangroven bis hin zu einer Fischfarm.
Hier bekomme ich dann auch von Bonny einen Neuen Spitznamen verpasst.
Ob er mir gefällt weiß ich noch nicht, ich verrate an dieser Stelle auch nicht welcher der Fische die wir gesehen haben auf Thai „Pakbeau“ heißt.

Dann geht es wieder zurück nach Krabi und wir beiden sind uns einig, daß die Fahrt gar nicht so übel war.

Den Rest des Tages verbringen wir in der Stadt, abends gibt Essen und Karaoke auf dem Nachtmarkt dann heißt es langsam ab zurück ins Hotel.
Schließlich werden wir morgen Früh zur nächsten Insel – Tour abgeholt.

Pünktlich um 8 Uhr steht das Sammeltaxi welches uns zum Ablegeplatz der Boote bringt vor der Tür.
Diesesmal bekommen wir rote Sticker aufgeklebt.
Auch ist der Spaß diesesmal um einiges günstiger, 500 Bath muss ich nur berappen.
Dann geht es auch schon aufs Boot.
Heute fahren wir mit einem „Slow-Boat“ was auf jeden Fall eine gemütliche Tour verspricht.
Erster halt ist am Strand „Hat Phra Nang“ hier gibt es außer dem recht schönen Sandstrand auch eine Höhle und einen recht ungewöhnlichen Schrein zu bewundern.

40 Minuten später sitzen wir auch schon wieder im Boot um das nächste Ziel anzusteuern.
Die Insel an der wir jetzt halt machen heißt „Ko Dam Kwan“, wegen der etwas ungewöhnlichen eines Felsens auf der Insel wird diese auch „Chicken Island“ genannt.
Direkt neben dem Hühnchen machen wir halt und es wird mal wieder Zeit schnorcheln zu gehen.

Die nächste Insel auf die es uns verschlägt heißt „Ko Tup“ da der Wasserstand im Moment recht niedrig ist, kann man von hier über einen schmalen Sandstreifen auf die kleine Nachbar-Insel wandern.
Hier dauert unser Stop auch etwas länger, weil es auf dem Eiland etwas zu Futtern gibt.

Letzter Halt des Tages ist dann auf „Ko Poda“ eine Ganze Stunde haben wir hier Zeit die Insel mit den schönen Sandstränden zu erkunden.
Auf der Suche nach einer ruhigen Stelle werden wir auch recht schnell fündig, wir machen es uns im Sand bequem.
Dann wird es Zeit für eine kleine Abkühlung.

Das Wasser ist wunderbar!
Zwar sind hier auch ein paar Steine aber im großen und ganzen haben wir denke ich einen idealen Platz zum plantschen gefunden.
Plötzlich brennt mein Hals aber so richtig!
Ich sage ziemlich laut „Aua“ und weil ich mir sicher bin zu wissen wer mir diesen Schmerz gerade zugefügt hat sage ich zu Bonny, die mich erschrocken anschaut nur ein Wort: „Jellyfish!“

Erst mal schnell raus aus dem Wasser.
Wobei die Haut am Hals einfach nicht aufhören will zu brennen und das ist wirklich mehr als einfach nur unangenehm.
Bonny meint, das wir es mit dem Wasser, das wir dabei haben kühlen sollten aber ich bin da nicht so sicher.
Vor ein paar Wochen hab ich ein Schild mit Verhaltensregeln nach dem Kontakt mit Quallen gelesen, ich hab mir zwar nichts davon gemerkt aber ich glaube mich zu erinnern, daß Süßwasser gar nicht gut ist.
So sage ich ihr das auch und weil die schmerzen zwar recht stark aber nicht unerträglich sind halten wir es für die beste Idee erst mal Google zu fragen, was zu tun ist.

Eine Minute später sind wir was das Thema Quallen angeht auch ein wenig schlauer:

¤ Nach Kontakt mit Quallen Ruhe bewarben und das Wasser verlassen.

¤ Die betroffenen Stellen nicht mit der Hand berühren und nicht reiben.

¤ Haut mit warmen Salzwasser säubern und dazu wenn möglich nicht mit den Händen auf den betroffenen Stellen reiben

¤ Auf KEINEN Fall Süßwasser oder Alkohol verwenden!

¤ Essig auf die betroffenen Stellen geben um das Gift zu neutralisieren

¤Geht auch mit Rasierschaum oder Notfalls mit Sand.

¤ Bei alergischen Reaktionen Arzt kontaktieren.

Hier also eine kleine etwas stümperhaft zusammen gesuchte Auswahl an Regeln die wir auf die Schnelle gefunden haben.

Das mit dem Ruhe bewahren habem wir ja recht gut hin bekommen.
Nicht anfassen ist schwierig, weil ich die ganze Zeit den Drang habe die brennenden Stellen zu berühren.

Wir waschen meinen Hals mit Salzwasser ab.
Auch wenn es immer noch weh tut sind die Schmerzen nicht mehr ganz so groß und wir beschließen wieder Richtung Boot zu laufen, weil es an dem Verkaufstand am Strand sicher Essig gibt.

Tatsächlich brauch Bonny nur kurz mit dem Mann der hier Getränke und Snacks verklingelt nur kurz zu reden.
Schon beim Stichwort „Qualle“ geht er kurz nach hinten um kurz darauf mit einem Essig getränkten Wattebausch zurück zu kommen.
Ganz gehen die Schmerzen und das Brennen davon zwar nicht weg aber es hilft ungemein.

Dann geht es wieder zurück aufs Festland und von da mit einem nostalgischen LKW zurück nach Krabi.

In Krabi fahren wir alle möglichen Hotels an um die Ausflügler wieder in ihre Unterkunft zu bringen.
Anscheinend möchte unser Fahrer heute eine neue Abkürzung ausprobieren, weil er in eine recht enge Straße abbiegt.
Dann plötzlich gibt er einen festen Ruck es kracht und ein Stromkabel reißt vom Mast.
War der LKW wohl etwas zu hoch.😯
Unser Fahrer hält, steigt aus, guckt sich den Schlamassel kurz an und fährt dann weiter. 😂

Abends gehen wir mal wieder auf den Mark um uns mit Essen einzudecken, das wir dann gemütlich am Fluß verputzen.
Bevor es zurück zur Unterkunft geht.

Aller guten Dinge sind drei!
Deshalb stehen wir heute wieder früh um 8 Uhr vor dem Hotel und warten darauf abgeholt zu werden.

Dieses Mal geht es wieder mit dem Speed – Boot raus, ich zahle 800 Bath und bekomme einen grünen Aufkleber.

Im Prinzip ähnelt dies Fahrt den beiden anderen.
3 mal Insel Hopping so kurz hinter einander kann schnell zu Routine werden.
Schöne Inseln, schöne meist zu gut besuchte Strände , schnorcheln, klasse Wetter schönes blaue Meer.
Diese mal verschlägt es uns nach Hong Island, Daeng Island und Lading Island.
Ne Qualle hab ich beim schnorcheln auch wieder getroffen, wobei ich dieses mal rechtzeitig reißaus genommen hab.
Hier als ein paar Bilder ohne Worte über unsere letzt Boots-Tour.

Bonny hat auch wieder ein wenig geschrieben.
Hier also ihre Erlebnisse:

วันที่สองของทริปกระบี่
วันนี้เราแพ็คกระเป๋าเดินทางไปที่ห้องพักใหม่ ราคาถูกและสะอาดกว่า ที่บอสแอนด์เบนส์ ในราคา 250 บาทต่อคืน อยากบอกว่าถูกมากเป็นห้องพักส่วนตัวด้วยไม่ใช่ห้องรวม แต่ว่าห้องน้ำรวม แต่มีข้อเสียอย่างหนึ่งคือห้องค่อนข้างอบอ้าวมาก ไม่มีช่องระบายอากาศ แต่โดยรวมถือว่าดีมาก ชั้นบนสุดเป็นห้องน้ำและลานตากผ้า อากาศเย็นสบาย วันนี้เราหยุดใช้ทริปหนึ่งวัน แต่จะเดินเล่นรอบเมืองแทน เราเดินไปที่แม่น้ำนั่งเล่น ทานข้าว และก็เช่าเรือนั่งเล่นบริเวณเขาขนาบน้ำ ซึ่งที่นี่จะเป็นป่าชายเลน มีหมู่บ้านเล็กๆอยู่บนเกาะใกล้ๆฝั่ง และมีภูเขาสูงเด่นตระหงานอยู่สองลูก หันหน้าเข้าหากัน อยู่คนละฝั่งแต่เวลามองจากเรือแล้วเขาเหมือนอยู่ใกล้กันแค่เอื้อม เราเช่าเรือที่ 400 บาท เขาจะพาเราขับวนรอบแม่น้ำหนึ่งรอบ โดยจะไปที่วัดถ้ำ และแล่นไปในป่าชายเลนดูลิง แล้วพาไปร้านอาหารที่เลี้ยงปลาในกระชังแค่นี้ไม่มีอะไร ใช้เวลา 1 ชั่วโมง จากนั้นเราก็นั่งเล่นแถวๆแม่น้ำแล้วก็เดินกลับห้องพัก
เช้าวันนี้เรามาต่อทริปที่สองกัน คือทริป 4 เกาะ กับเรือหางยาว มีเกาะพระนาง, เกาะด้ามขวาน, เกาะทุบ และเกาะปอดะ ค่าทริปที่จองในงานท่องเที่ยวอยู่ที่ 350 บาท ส่วนของแพททริคได้ราคาที่ 500 บาท และจ่ายค่าเกาะ 40 บาทสำหรับคนไทย และ 200 บาทสำหรับชาวต่างชาติ ทริปเรือหางยาวนี้ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นเรือหางยาวขนาดเล็กจุผู้โดยสารประมาณไม่เกิน 10 คน แต่ที่ไหนได้ เรือใหญ่ จุผู้โดยสารทั้งหมด 80 คน เมื่อผู้โดยสารขึ้นเรือตามสีสติ๊กเกอร์แล้ว ไกด์และผู้ช่วยเป็นผู้หญิงสองคน ก็นับจำนวนครบแล้วเรือก็ออก จุดแรกที่เราไปกันคือเกาะพระนาง ที่นี่มีศาลพระนางให้กราบไหว้ด้วย จุดนี้ถือว่าสวยเพราะมีถ้ำและจุดปีนผา แต่นักท่องเที่ยวค่อนข้างเยอะเขาให้เวลาที่นี่ 40 นาที จากนั้นไปที่เกาะด้ามขวานเพื่อไปดำน้ำกัน จุดดำน้ำที่นี่สวย มีปลาเยอะ เขาให้เวลา 40 นาที จากนั้นเราไปที่เกาะทุบเพื่อพักทานข้าว ตอนนี้คืออากาศร้อนแผดเผามาก ถ้ามองไปอีกทางฟากหนึ่งจะมีเกาะอยู่ไม่ไกลกันสามารถเดินข้ามไปได้ จุดนี้เราพักกันประมาณ 1ชั่วโมงกว่า ทานข้าวเสร็จเดินเล่นแปปเดียวก็ต้องขึ้นเรืออีกแล้ว จากนี้เราก็ไปที่เกาะปอดะ จุดนี้ได้พักกันแบบยาวๆ เราเดินเล่นกันไปเรื่อยๆจนห่างจากผู้คน แล้วก็ลงเล่นน้ำ คือลงได้ประมาณ 3 นาทีได้ ก็ต้องรีบขึ้น เพราะแพททริครู้สึกปวดแสบปวดร้อนที่คอ ซึ่งให้เดาก็น่าจะโดนแมงกระพรุนเข้า เค้าบอกว่าเจ็บที่คอไม่รู้โดนอะไร ดูให้หน่อยได้ไหม ซึ่งเราก็เช็คดูแล้วแต่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติ แต่ก็แค่มีแดงๆนิดหน่อยไม่มากเหมือนกับที่เค้าบอกความรู้สึกว่ามีนันปวด แล้วเราก็ไม่รู้จะช่วยยังไง พอดีเค้าถ่ายภาพข้อควรปฏิบัติต่างๆและการปฐมพยาบาลเมื่อโดนแมงกะพรุนไว้ตอนอยู่ที่เกาะพะงัน เค้าบอกว่าอย่าเอาน้ำเปล่าราดเด็ดขาดเพราะจะทำให้พิษรามไปทั่ว และให้ผู้ป่วยนอนกับพื้นราบ ห้ามสัมผัสจุดที่โดน หลังจากนั้นให้เอาน้ำส้มสายชูทาบริเวณที่ปวดแสบปวดร้อน ต้องใช้เวลานานหน่อยกว่าอาการปวดจะหาย จากนั้นเราก็พาเค้าเดินไปที่เจ้าหน้าที่อุทยานเพื่อไปขอน้ำส้มสายชู พี่เค้าก็ใจดีให้มา เราทาๆไปสักพักมันก็ไม่ได้หายปวดทีเดียว แต่แค่เป็นการล้างพิษเท่านั้น สรุปวันนี้ไม่ได้อะไร นั่งรอเรือออกกลับเข้าฝั่ง พอไปถึงที่พักเราจัเริ่มเห็นเส้นๆแดงๆตามที่เค้าบอกจุดว่ามันปวด มันแสดงออกมาชัดกว่าตอนแรกมาก ซึ่งเราเข้าใจว่ามันต้องปวดมากๆๆเพราะเค้าร้องว่าปวดตลอดเวลา แต่ด้วยที่เค้าเป็นคนค่อนข้างอดทนก็เลยไม่ค่อยแสดงอาการมากเท่าไหร่ ถ้าเป็นเราคิดไม่ออกเลยว่าจะเป็นยังไง วันนี้กลับไปถึงห้องก็ขอน้ำส้มสายชูกับพี่เจ้าของห้องเช่าอีก ทาตลอด เช้าขึ้นมาอาการเค้าก็ดีขึ้น บอกไม่ค่อยปวดแล้ว คงจะโดนไม่มากถือว่ายังโชคดี
วันนี้เป็นทริปสุดท้ายแล้ว แต่เดิมจองไว้เป็นทริปเรือหางยาว ของเราจองในงาน 500 บาท แต่ของแพททริคให้ 700 เผอิญเค้าขอให้เราเปลี่ยนเป็นทริปสปีทโบ๊ทแทนโดยเพิ่มเงินคนละ 100 บาท เราก็ไม่ว่าอะไรเปลี่ยนก็เปลี่ยน ทริปนี้เพื่อนร่วมทางไม่เยอะมากเพราะเป็นสปีทโบ๊ทลำเล็ก ทริปนี้เป็นทริปเกาะห้อง5 เกาะ เราประเดิมกันที่เกาะห้อง ที่เป็นแอ่งมีภูเขาล้อมรอบ แต่เผอิญว่าเรือเข้าไปไม่ได้ เพราะน้ำลดลงมาก น่าเสียดาย จากนั้นเราไปกันที่เกาะผักเบี้ยเดินเล่นเดินชมกัน 40 นาทีได้ ก็ไปดำน้ำกันต่อที่เกาะลาดิงเพื่อดำน้ำและทานข้าว ดำน้ำที่นี่ไม่มีอะไรเด่นเลย เราดำน้ำไปเจอแมงกะพรุนตัวใหญ่เลยรีบว่ายออกมาและก็ไปทานข้าว เราพักที่นี่กันประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่า แล้วก็ไปต่อกันที่เกาะห้องอีกมุมหนึ่ง ที่นี่เราได้พักกันสองชั่วโมงเต็ม และต้องจ่ายค่าอะทยานตรงนี้ คนไทย 40 ต่างชาติ 300 จากนั้นเราก็เดินสำรวจป่ากัน ที่นี่เมื่อตอนมีสึนามิใหญ่ มีเส้นทางวิ่งหนีน้ำ และจุดพักผู้ป่วยบนเขา ซึ่งเราเดินสำรวจเขาจนอ้อมและก็เดินไปดำน้ำกัน จุดนี้ที่ดำน้ำตื้นและปลาเยอะ เจอปลานีโม่และปะการังด้วย เราเล่นน้ำดำนำ้พักผ่อนกันแบบเต็มที่มาก จนถึงเวลากลับซึ่งก็ไม่มีอะไรมาก รอบนี้เราถึงที่พักกันเร็วมากเพราะเกาะอยู่ไม่ไกลฝั่งและเราใช้เรือสปีทโบ๊ทด้วย ทำให้เรามีเวลาอาบน้ำและออกไปเดินตลาดคนเดินซื้ออะไรทานกัน