Wie ich mal ….

Das Joy Hotel ist schon wirklich um einiges einfacher als das Primerose in dem wir die letzten Tage geschlafen haben.
Dafür ist es etwas näher am Zentrum und man kann gerade morgens ziemlich viel vom alltäglichen Leben der Burmesen hier beobachten.

Ich wache für meine Verhältnisse verdammt früh auf, allerdings bin ich trotzdem nur Zweiter.
Ziemlich schnell stelle ich fest, das mich Bonny anscheinend verlassen hat.

Lange bin ich allerdings nicht allein, weil nach ca 15 Minuten die Thailänderin mit einer riesigen Ladung Blumen in der Tür steht.

Wir haben für heute nämlich eine ganz besondere Mission.
Eigentlich hat nur mein Boss diese Mission und ich darf sie dabei begleiten.

Ich hab mir fest vorgenommen keine Witze über Bonnys Glauben zu machen und wer mich kennt weiß, daß ich eigentlich über Alles und jeden Witze mache aber in dieser Situation hab ich es wirklich geschafft ernst zu bleiben.
Bei den Asiaten ist der Geisterglaune sehr verbreitet und auch mein Boss ist da keine Ausnahme.
Hier ein Opfergabe für einen Geist, da eine kleine Entschuldigung weil ja ein Geist dort leben könnte.
Sehr viel im Buddhismus hier in Thailand hat mit irgendwelchen Geistern zu tun und jeder Glaubt an solche.

Vor 2 Tagen hat Bonny also eine Nachricht bekommen.
Diese kam zwar von keinen Gespenst sondern von einer ihrer Freundinnen aber der Inhalt dieser Facebook Nachrichte war doch etwas spooky.
Es ging grob zusammengefasst darum, das diese Freundin von einer Wahrsagerin auf der Straße angesprochen wurde.
Die Wahrsagerin hat dank ihres 6. Sinnes gemerkt, das der Freundin ein Geist folgt und diese dann gefragt, ob sie jemanden Verloren hat.
Die Beschreibung des anscheinend anwesenden Geistes ließ diese dann auf die vor 2 Jahren verstorbene Freundin schlussfolgern.

Deshalb hat Bonny und etliche andere ihrer Freunde eine Nachricht bekommen, weil sie der Verstorbenen natürlich irgendwie helfen müssen.

Die Möglichkeit zu helfen ist auch recht einfach, man muss nur in den Tempel gehen und Lebensmittel oder was der Geist sonnst im Jenseits brauchen könnte spenden.

Die Blumen hat die Thailänderin als Opfergabe für Buddha gekauft und der Plan ist es auch noch viele Lebensmittel zu besorgen, die sie dem Geist spenden will.

Nach dem wir uns ein kleines Frühstück mit Ausblick zur Straße vor dem Joy Hotel gegönnt haben, heißt unsere erste Aufgabe, Fahrräder besorgen.

Schließlich wollen wir die Gelegenheit noch mal nutzen und die „Geister Zeremonie“ im Ywa Thit Tempel bei dem netten Mönch zu zelebrieren.

Wir marschieren also schnurstracks zu einem Fahrradverleih.
Allerdings machen wir vorher doch noch einen Abstecher in einen Lebensmittel Laden um passende Opfergaben zu kaufen.
Wobei ich in diesem Fall wirklich keine große Hilfe bin.
Mal ehrlich ich bin schon damit überfordert wenn es darum geht ein passendes Geburtstagsgeschenk für jemanden zu besorgen.
Da ist der Einkauf von Opfergaben für einen mir unbekannten Geist für mich eine absolut unlösbare Aufgabe.
Logische Konsequenz, ich warte mit dem riesigen Strauß Blumen vor dem Laden, wärend Bonny drinnen einkauft.

Ich weiß nicht ob es an den Blumen liegt aber lange alleine bin ich hier draußen nicht…..Erst gesellt sich ein Burmese zum mir, der versucht mir ne Bootsfahrt zu verkaufen und kaum hab ich diesen abgewimmelt steht auch schon der nächste neben mir, der glaube ich einfach nur quatschen möchte.
Lange Zeit zum reden haben wir allerdings nicht, weil mein Boss endlich alle Einkäufe erledigt hat.
Jetzt geht es aber endlich ab zum Fahrrad Verleih um uns 2 Drahtesel zu ergattern.
3.000 Kyat ärmer und um 2 klapprige Räder reicher geht es dann auch ohne Zeit zu verlieren auf zum Tempel.

Eins kann man mit Sicherheit sagen, der Mönch freut sich riesig uns wieder zu sehen.
Bonny erklärt kurz worum es geht und schon kann die Zeremonie los gehen.
Wobei nicht ganz, zu erst werden die Blumen geschnitten und in Vasen gesteckt.
Da ich nicht gerade für meinen grünen Daumen bekannt bin überlasse ich diese Aufgabe der Thailänderin und dem jüngeren Mönch.
Ich mache statt dessen ein paar Fotos von den anderen Bewohnern das Tempels.

Dann geht es mit den Blumen bewaffnet nach oben.

Nach dem der Altar dank unserer Blümchen verschönert wurde kann die Zeremonie beginnen.
Zu erst werden alle Gaben auf ein Tablett gelegt, dann spricht der Mönch wärend wir dieses Tablett halten ein Gebet.
Ein bisschen komisch fühle ich mich dabei ja schon, schließlich hab ich im Prinzip keinen Plan was ich zu tun habe.

Viel machen muss ich dann zum Glück auch nicht, ich bin einfach nur dabei.

Dann essen die Mönche einen Teil der Gaben.
Es ist so, das man glaubt, daß was man zu Lebzeiten Buddha spendet man im Jenseits wieder bekommt.
Jetzt ist es ja so, das Bonny die Sachen nicht für sich spendet sonder für ihre Freundin.
Deshalb kommt noch ein 2. Teil der Zeremonie.

Hier bin ich ganz außen vor und beschränke mich nur aufs beobachten.

Bonny gießt wärend der Mönch ein Gebet spricht Wasser in eine Schüssel.
Mit dem Wasser geht sie später nach draußen und gießt einen Baum.

Wenn ich das richtig verstanden habe dient dieses dazu, das die Gaben auch wirklich dem Geist zu kommen.

Nach dem dieses also erledigt ist und dem Geist der Freundin dadurch hoffentlich geholfen wurde machen wir es uns gemütlich.
Der Mönch versorgt und mit Bananen und Keksen, wärend er nicht müde wird uns alle möglichen Dinge zu erzählen.

Wie auch bei unserem letzten Besuch fühlen wir uns pudelwohl und willkommen.

Dann haben wir eine neue Mission.
Ich möchte nämlich unbedingt wandern gehen und weil der Laden in dem wir die Räder geliehen haben auch Trekking Touren anbietet, schauen wir dort noch einmal vorbei.
Erst wird uns ein Tagesausflug in die Berge angeboten aber weil ich unbedingt 2 Tage unterwegs sein möchte machen wir einen Vertrag für eine 2 tägige Wanderung.
Inklusive Verpflegung und Übernachtung soll der Spaß 60.000 (45€) Kyat pro Nase kosten ganz schön happig aber ich möchte es unbedingt machen.
Also ist die Sache gebongt. 🙂

Den Rest des Tages verbringen wir hier im Städtchen, essen Pancakes, knipsen ein paar nette Fotos und packen unsere Sachen für die bevorstehende Wanderung.

Morgen früh um 7 Uhr geht’s los.

Bonny hat natürlich auch mal wieder einen kleinen Beitrag zum Blog geleistet.

30 มีนาคม 2559 ไปตลาดซื้อผลไม้ ไปทำบุญที่วัด Ywa Thit
วันนี้ตื่นแต่เช้าเพื่อไปตลาด ตั้งใจว่าจะใส่บาตรอุทิศบุญกุศลให้เพื่อนที่ล่วงลับไปแล้ว เนื่องจากเพื่อนที่เคยเรียนมหาลัยด้วยกันได้แท็กข้อความมาให้ทางเฟสบุคก่อนหน้านี้ว่าให้ทำบุญให้เพื่อนจ๊อบด้วย (เพื่อนที่เสียไปเมื่อ 2 ปีก่อน) เพราะหมอดูไผ่ยิปซีทักมาว่ามีผีเดินตามอยู่ แล้วบอกรูปพันสัญฐานว่าเป็นแบบนี้ๆ เพื่อนเลยนึกได้ว่าต้องเป็นเพื่อนคนนี้แน่นอน เค้าเลยแท็กเพื่อนทุกคนที่เรียนด้วยกันให้ช่วยทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เพื่อนคนนี้ด้วย ดังนั้นบลเลยมีความตั้งใจอันแรงกล้าที่จะทำให้เพื่อน ฉะนั้นวันนี้ต้องทำให้ได้
เช้านี้ต้องเดินไปคนเดียวเพราะช่วงเวลาเช้าๆไม่ใช่เวลาสำหรับบอสเราเลย ได้ยินเสียงเจี๊ยวจ๊าวอยู่ใกล้ๆที่พักตั้งแต่เช้ามืด พอเดินออกไปถึงรู้ว่าที่นี่คือตลาดสด สำหรับค้าส่ง มีเรือมาส่งผักแน่นเอี๊ยด เราเดินผ่านไปๆ เพื่อไปตลาดค้าสดค้าปลีกที่ชื่อว่าตลาดมิงกะลา ตอนแรกตั้งใจว่าถ้าเจอพระบิณฑบาตรก็จะใส่บาตรตรงนั้นเลย แต่ไม่ยักกะเห็น เห็นแต่พระนั่งอยู่ร้านกาแฟ ดื่มกาแฟอ่านหนังสือพิมพ์ งั้นเลยเดินสำรวจตลาดกันว่าน่าจะมีอะไรพอซื้อได้บ้าง ที่นี่เป็นตลาดสดมีทุกอย่าง ผัก ผลไม้ อาหารคาวหวาน เสื้อผ้า รองเท้า ทุกอย่างจริงๆ รวมกันอยู่ที่นี่ เดินๆไม่รู้จะซื้ออะไร อาหารกับข้าวก็ไม่รู้ว่าอะไรน่าทาน งั้นเอานี่ละกันผลไม้ เห็นสดดี ซื้อส้มมาเค้าขายลูกละ 200จั๊ต ลูกเล็ก ซื้อมา 2000จั๊ต ประมาณ 60 บาท ซื้อแอปเปิ้ล ลูกละ 800จั๊ต ประมาณ 24 บาท และสาลี่ 400จั๊ตประมาณ 12 บาท จากนั้นก็ไปซื้อดอกไม้ข้างหน้าทางเข้าตลาด ดอกไม้ที่นั่นวางขายกันเยอะมากๆๆๆ เพราะคนที่นั่นชอบเอาดอกไม้ไปไหว้พระทุกเช้า ทุกที่ ทุกเจดีย์จะเห็นดอกไม้สดๆตั้งอยู่บนเจกัน ฉะนั้นจึงไม่แปลกที่ตลาดทุกที่ในพม่าจะมีดอกไม้ขายเยอะมาก ตอนนี้กำลังมองหาดอกไม้อยู่ ว่าตรงไหนหน้าซื้อ จากนั้นเห็นพี่เค้าเรียกให้ไปซื้อกับเค้า เราก็ลองเข้าไปแล้วถามราคา พี่เค้าบอกมัดที่ถืออยู่ ราคา 5000 จั๊ต เราก็คำนวณดูว่าเท่าไหร่ ตกลงประมาณ 150 บาท กับดอกเบญจมาศ มัดขนาดกลาง มีดอกไม้ประมาณ10 ดอกได้ รู้สึกว่าแพงไปนะ เลยปฏิเสธ พี่เค้าก็บอกว่าลดได้ ให้ 3500 จั๊ต เราก็คิดหนัก สุดท้ายตัดสินใจไม่เอาดีกว่าขอเดินดูร้านอื่นก่อน จากนั้นเราเดินไปด้านในตลาดแล้วถามราคาพี่เค้าดู ดอกไม้ชนิดเดียวกัน มัดเท่ากัน สวยเหมือนกัน ราคา 500 จั๊ต ประมาณ 15 บาท โห! ราคาต่างกันมากๆๆๆเกือบโดนหลอกแล้วไหมละ ดีนะฉลาดหน่อย คราวนี้พอละเดินกลับห้อง ไปหาบอสดีกว่า กลับไปก็รีบรับประทานอาหารเช้า ที่นี่ก็จะมีกล้วยหอมผอมๆเหี่ยวๆให้หนึ่งอัน มีมะละกอซีกเล็กๆสีส้มจางๆให้หนึ่งซีก และก็มีขนมปังให้หนึ่งคู่ และมีไข่ต้มหรือทอดแล้วแต่สั่งให้หนึ่งฟอง และกาแฟหรือชาตามแต่เลือก บลเลือกชาเพราะยังอยู่ในช่วงที่ไม่สบายอยู่ แต่ชานี่รสชาติข่มคล้ายกาแฟมาก สรุปคืออาหารเช้าวันนี้ไม่มีอะไรดีเลยแต่ก็ทานได้เกือบหมด จากนั้นเราตัดสินใจไปหาซื้อนมและขนมเพิ่มเพื่อถวายพระท่าน บลหาซื้อแต่ผลิตภัณฑ์ที่นำเข้าจากไทยทั้งนั้นเพราะหลวงพ่อชอบของไทยมาก พอซื้อเสร็จเราก็ไปหาเช่าจักรยานปั่นไปวัดกัน จักรยานที่เช่าก็จะเป็นราคาเดิม 1500 จั๊ต ต่อคัน เราปั่นไปที่วัดหลวงพ่อ Ywa Thit Monestary เป็นวัดที่เราไปเยี่ยมเยียนมาเมื่อสองวันก่อน พอไปถึงเราก็มุ่งหน้าเข้าไปที่ศาลา ครั้งนี้หลวงพ่ออยู่ตรงนั้นพอดีเลยเดินออกมาต้อนรับ ตอนแรกหลวงพ่อเข้าใจว่าเป็นนักท่องเที่ยวคนใหม่ จึงบอกเชิญๆด้านใน และบอกให้ถอดรองเท้าเก็บไว้ด้านในนะ เพราะข้างนอกมันร้อน ท่านห่วงแม้กระทั้งรองเท้าของเราอะ พอพูดเสร็จท่านก็ร้อง โอ๊!!!!! ฉันจำได้แล้ว ท่านเคยมาแล้วก่อนหน้านี่ เราก็ยิ้มและบอกว่าใช่คะ จากนั้นหลวงพ่อรีบพาเดินขึ้นข้างบนศาลา แล้วเราก็บอกเจตนารมของเราให้ท่านทราบ หลวงพ่อจึงเรียกหลวงพี่อีกองค์หนึ่งมาช่วย และให้เราเอาดอกไม้ไปจัดใส่แจกัน หลวงพี่กับเราก็ช่วยกัน แต่หลวงพี่ค่อนข้างขี้อายและพูดอังกฤษไม่ได้ เราก็ได้แต่เป็นลูกมือหลวงพี่ไป เพราะดูท่าทางการจัดดอกไม้ของเราไม่เอาไหนเลย จากนั้นหลวงพ่อก็ให้เราเป็นคนถวายดอกไม้แก่พระพุทธรูปในศาลา เสร็จจากนี้เราก็ถวายอาหารแด่หลวงพ่อ พอหลวงพ่อรับหลวงพ่อก็เรียกหลวงพี่มาแล้วแบ่งส้มและนมให้หลวงพี่รับประทานร่วมกัน ระหว่างนั้นหลวงพ่อก็โม้ไปด้วย ท่านบอกว่าเนี่ยคืออาหารที่ดีที่สุดที่ได้รับ (เราคิดในใจไม่น่าจะใช่มั้ง ที่เราถวายก็มีแค่ส้ม แอปเปิ้ล สาลี่ นมโอวัลติน และขนม ธรรมดาไม่ได้พิเศษอะไรเลย) ท่านยังบอกอีกว่าเมื่อเช้าไม่มีอะไรเลยโยมมาถวายอาหารให้ เราก็ก็แบ่งกันทานและแบ่งให้กับโยมที่มาพักช่วยงานในวัดด้วยหลายคน (ตรงนี้คือมีความรู้สึกว่าเราโชคดีมากที่เรามีข้าวมีอาหารดีดีทานทุกวัน และก็รู้สึกดีใจมากที่เราสามารถมอบสิ่งเล็กๆสำหรับเราให้กับหลวงพ่อที่มันหมายถึงสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับท่าน) เสร็จจากเราก็ขอกรวดน้ำ โดยจะให้หลวงพ่อกล่าวคำกรวดน้ำให้ หลวงพ่อก็น่ารักรีบบอกหลวงพี่ให้ไปเอาอุปกรณ์มา คือขันลายไทยอันใหญ่ กับกาน้ำ มาให้เรากรวดน้ำ หลวงพ่อก็สวดๆ ซึ่งคำสวดก็คล้ายกันกับบ้านเรา แปปเดียวเสร็จเราจึงขอนำน้ำที่กรวดนี้ไปรดที่ต้นไม้ หลวงพ่อก็บอกไม่เป็นไรเดี๋ยวให้หลวงพี่เอาไปเก็บให้ เราก็บอกไม่เป็นไรเกรงใจ กรวดน้ำเสร็จขึ้นมาหลวงพ่อก็โม้ต่อหลายเรื่อง พร้อมกับเอากล้วยเอาน้ำมาเสิร์ฟให้เราอีกเราก็เกรงใจ นั่งคุยกับหลวงพ่ออยู่นาน แล้วเกิดอาการเกรงใจกลัวหลวงพ่อมีธุระอื่นต้องทำเลยขอตัวกลับดีกว่า ก่อนกลับก็ไม่ลืมที่จะถวายปัจจัยในตู้รับบริจาค (กะจะถวายในมือท่านก็รู้สึกไม่ดีบวกกับบอสก็ทักด้วยแหละ ว่าเราไม่จำเป็นต้องใส่ซองถวายก็ได้ เราก็บริจาคในตู้เอาก็ได้) ตอนเราจะหย่อนลงตู้หลวงพ่อทันบอกว่าไม่ต้องบริจาคแล้ว ท่านนำอาหารแพงๆมาถวายเรามากมาย แต่เราก็ยืนนันว่าไม่เป็นไร ท่านจึงปล่อยให้เราหย่อนปัจจัยใส่ตู้รับบริจาค จากนั้นหลวงพ่อก็เดินไปส่งเราที่หน้าประตูศาลา เรารู้สึกอิ่มบุญมากและภูมิใจที่เราทำให้ท่านมีความสุขและได้ทำบุญให้เพื่อนด้วย เราออกจากวัดไปด้วยความอิ่มเอมใจ จากนั้นเราปั่นจักรยานไปหาอะไรทานโดยเราไปหยุดที่ร้านแพนเค้ก เพราะช่วงนี้แสวงหาแต่แพนเค้กหลังจากได้ไปชิมแพนเค้กสุดอร่อยที่เกาะพะงันมาเลยติดใจแพนเค้กตั้งแต่นั้นมา หลังจากนั้นเรากลับไปที่เอเจนซี่ทัวร์เพื่อหาทริปเดินป่ากัน คราวนี้เราได้ทริปเดินป่า ป่าชื่ออะไรไม่รู้ แต่ที่รู้คือต้องเดินจากในเมือง ขึ้นเขา ไปนอนในหมู่บ้านบนเขา แล้วลงมาที่อินเลเลคแล้วต่อเรือกลับเข้าในเมือง ทริปนี้สนนราคาที่ 30000 จั๊ต ต่อคน รวมค่าไปรับ ค่าเรือ ค่าอาหารทุกอย่าง คราวนี้เราพอใจละได้ทริปเดินเขาแล้ว วันนี้ก็เตรียมตัวเตรียมใจเก็บเรี่ยวแรงไปลุยเขากันคะ