Wie ich mal ….

Auch wenn unsere Unterkunft super gut ist muss ich doch beim Abendessen etwas nicht ganz so tolles festzustellen.

Ok, ich tuh es mal als neuer Erfahrung ab und um anderen diese Erfahrung zu ersparen, hier mein Rat:

2014 abgelaufenes Ketchup schmeckt fürchterlich!

Probiert es nicht!
Sonst war aber wirklich alles super.

Wir versuchen dieses mal wirklich früher als Viertel Neun zu starten…..
schon kurz nach 6 stehen wir auf, halb 7 sind wir beim Frühstück und eigentlich sieht es mit einem frühen Start wirklich gut aus…….Dann gibt die Gastgeberin nem Kaffee aus und das Ende vom Lied ist, das wir fünf nach 8 los kommen.

Immer hin 10 Minuten früher als sonnst.😊

Das Wetter passt so weit, unseren Beinen geht es relativ gut und überhaupt läuft alles wie am Schnürchen.

Weshalb ich hier mal einfach nur ein paar Bilder poste.

Eigentlich sollte es ab dem Dorf “Danaqyu“ zwei unterschiedliche Möglichkeiten zu laufen gehen und eigentlich wollten wir die einfacherer Strecke laufen.

Leider scheint es den einfachen Weg aber nicht mehr zu geben und wir müssen ein paar extra Höhenmeter hinlegen.

Gegen 14.30 Uhr erreichen wir dann unser Tagesziel, das Dorf “Chame“ und genau hier am Anfang des Ortes, gibt es dann doch etwas, was ich hier erzählen möchte.
Wir sind nämlich noch gar nicht richtig im Dorf und schon bekomme ich schimpfe.

Allerdings weiß ich überhaupt nicht warum.

Alles was ich gemacht habe ist, an den Gebetsmühlen die hier am Eingang des Ortes sind zu drehen.

Ich bin auch noch nicht ganz fertig alle zu drehen als die Frau die weit hinter mir ist anfängt zu schimpfen.

Ich schaue sie etwas verwundert an, beschließe dann aber einfach weiter zu machen, weil ich nicht weiß, was ich falsch machen sollte.

Ich gehe also weiter und drehe auch die nächsten Gebetsmühlen.
Als ich damit fertig bin und die Frau anscheinend immer noch böse auf mich ist, beschließe ich erst mal auf meinen Boss zu warten und die komische Frau vorbei gehen zu lassen.

Ich drehe mich also um, schaue nach meinen Boss und jetzt weiß ich auch, warum die Frau so sauer ist….
Ich bin nämlich so wie es sich gehört links an den Mühlen vorbei gegangen und hab diese mit der rechten Hand im Uhrzeigersinn gedreht.

Alles richtig soweit…..

Allerdings ist Bonny auf der anderen Seite gelaufen und hat auch an den Gebetsmühlen gedreht.

Die Frau ist etwas hinter mir gelaufen und hat nur gesehen, das ich an den Mühlen drehe, diese sich aber gegen den Uhrzeigersinn bewegen und ist davon ausgegangen, das ich die Mühlen falsch herum drehe.
Na gut, bin ich halt mal der Sündenbock.

Die Frau läuft mittlerweile ein paar Meter vor uns und auch wenn wir kein Wort verstehen ist ziemlich klar, was sie allen Leuten, denen wir begegnen lautstark und brüh warm erzählt.

Freundlich lächelnd und nett grüßend laufe ich also durchs Dorf, in dem mich anscheinend schon jeder kennt.😉
Fast am Ende des Ortes, wir haben die Frau mittlerweile abgeschüttelt, kehren wir im “New Tibetan Hotel“ ein.

100Rp kostet uns hier das Zimmer pro Nacht und nach 25.008 Schritten, ist es auch ziemlich egal, wie hart das Bett ist.😉

Bonny hat glaube ich nichts über die Gebetsmühlen geschrieben, hier ist ihre Geschichte:

วันที่ 9 กันยายน 2559 วันนี้เรานัดทานอาหารเช้า 6.30น. ทานเสร็จเก็บข้าวของ ออกเดินทางก็ 8.15น. หมู่บ้านแรกทางเดินง่ายๆ ระยะทางสั้นๆ แต่ก็ได้เหงื่อเพราะแดดออกแต่เช้า หมู่บ้านแรกที่ต้องผ่านคือ Bagarchap ระยะทาง 2กม. ที่ความสูง 2160ม. ผ่านจากจุดนี้เราเจอหนุมแคนนาดาที่เราพบที่โรงแรมในหมู่บ้าน Jagat แค่กล่าวสวัสดีแล้วเค้าก็เดินแซงเราไป 

หมู่บ้านที่สองคือ Danaqyu ห่างออกไปอีกสองกิโลเมตร ที่ความสูง 2200ม. การเดินทางยังคงง่ายๆสบายๆเพราะหมู่บ้านอยู่ใกล้กัน ความสูงก็ไม่มากเท่าไหร่ พอเดินได้เรื่อยๆ และเราก็หยุดเติมน้ำดื่มกันที่นี่ เราเติม 2ลิตร 80 รูเปีย 

หมู่บ้านที่สามคือThanchowk ตอนแรกบอสบอกจะเดินทางราบจะพักกันที่ข้างล่างที่หมู่บ้าน Latamarang ไม่ขึ้นเขาเพราะจะเหนื่อยมาก พอไปๆมาๆ สับสนเส้นทาง เลยมาจบที่เส้นขึ้นเขามา Thanchowk  ระยะทาง 6 กม. ที่ความสูง 2570ม. ปีนขึ้นเขาอย่างเดียว แต่ได้เจอวิวสวยๆจากน้ำตก และทางที่เค้าสร้างมาใหม่อยู่ปากเหวสูง เมื่อถึงหมู่บ้าน เด็กๆเห็นก็จะเข้ามาขอขนมจากเราตลอดเส้นทาง โดยเฉพาะกลุ่มเด็กผู้ชาย เหมือนเดินไกลมาก ทางเป็นทางชันขึ้นเขา พากันเดินจนขาลาก เรากะจะหาร้านอาหารนั่งพักทานข้าวเที่ยง จนแล้วจนเล่า เดินผ่านหลายร้านแต่ไม่เข้า จนต้องเดินหิวโซ จะพักทานขนมก็ไม่พากันพัก จนเจอหนุ่มอินเดียผู้เดินช้าสุดรองจากพวกเราสองคน เราหยุดพักคุยกันสักแปปแล้วหนุ่มอินเดียกับแบ่งปันเค้กให้ทาน เพิ่มพลังงานให้เราได้เดินต่อไปเปราะหนึ่ง

หมู่บ้านที่สี่ Koto ระยะทาง 4 กม. ที่ความสูง 2640 ระหว่างนี้ทางเดินราบบ้าง ชันบ้างสลับกันไป เดินได้สบายแต่เราก็เริ่มล้าสะสมมาบ้าง เมื่อถึงหมู่บ้านกะจะหาอะไรทานก็ไม่ได้ทานอีก 

หมู่บ้านที่ห้า Chame จุดหมายที่เราจะพักค้างคืน ระยะทาง 2 กม. ที่ความสูง 2710ม. เดินในถนนไปเรื่อยๆ ไม่ไกลมาก แต่เหนื่อยและล้าสุดๆ เรามาถึงหมู่บ้านเร็วมากเพราะทางเดินง่ายๆ เราถึงที่ 14.40 น. ตอนแรกกะจะพักในใจกลางหมู่บ้าน แต่ไม่เจอที่ถูกใจจนต้องเดินไปจนสุดหมู่บ้าน ได้ที่พักราคา 100รูเปีย หรือประมาณ 32บาท ตกใจจนต้องถามซ้ำว่าใช่ราคานี้จริงเหรอ ห้องพักก็พอนอนได้สบาย แต่ห้องน้ำในห้องไม่ค่อยสะอาดเท่าไหร่ แต่ก็กำลังสร้างใหม่อยู่ ดูสวยงามเชี่ยว โรงแรมของเราคืนนี้คือ Tibet Hotel Room no. A2

วันนี้เหนื่อยและล้าสุดๆ ไม่อยากทำอะไรเลย สั่งอาหารทานและรีบเข้านอนตั้งแต่สองทุ่มได้ เหนื่อยสุดๆ เมื่อยสุดๆ

สรุป เริ่มเดินจาก Dharapani 8.05น. จนถึง Chame 14.40น. ระยะทาง 15กม. พักที่ Tibet Hotel 100Rs./night ห้องรวมแต่เรานอนกันสองคน ที่ความสูง 2710 เมตร